Communicatiemethoden gezocht voor jongvolwassenen met gokproblemen

Het ministerie van Justitie en Veiligheid voert een onderzoek uit naar effectieve communicatiemethoden gericht op jongvolwassenen (18-24 jaar) met betrekking tot kansspelen. Het hoofddoel is het voorkomen van verslaving en andere schadelijke gevolgen van kansspelen bij deze doelgroep.

I&O Research voert namens het ministerie een kwantitatief onderzoek uit onder jongvolwassenen die deelnemen aan kansspelen, met uitzondering van degenen die alleen aan loterijen deelnemen.

Het onderzoek, gebaseerd op het CASI-model, maakt gebruik van een vragenlijst en bereikt jongvolwassenen via het I&O Research Panel, aangevuld met deelnemers uit externe panels. In totaal deden 354 gokkende jongvolwassenen mee aan het onderzoek.

Omdat er geen populatiecijfers bekend zijn over de samenstelling van deze groep, is het niet vast te stellen dat de resultaten representatief zijn voor alle jongvolwassenen. Er is  gekeken naar zoveel mogelijk variëteit als het aankomt op geslacht, leeftijd of opleidingsniveau.

Uit het onderzoek is gebleken dat de helft van de deelnemende jongvolwassenen besluit iets te doen om gokproblemen te voorkomen. Naar voren kwam ook dat de meeste spelers graag afspraken met zichzelf maken en ernaar streven daar aan te voldoen.

8 op de 10 jongvolwassenen denken geen last te hebben van gokproblemen

84% van de ondervraagden denken hun speelgedrag te kunnen controleren. Zo'n 75% denkt gokproblemen te herkennen tijdens het spelen en daarmee te voorkomen. 12% bleek meer moeite te hebben met het signaleren van gokproblemen bij zichzelf. Een klein percentage, namelijk 17%, acht de kans groot dat er meer gokproblemen worden ontwikkelt.

Bijna de helft wilt gokproblemen beperken

Er werd een lijst met 9 acties voorgelegd aan de jongvolwassenen om uit te kiezen. Daarin werd gevraagd wat zou kunnen helpen bij het voorkomen van een ontwikkelende gokverslaving of hoe het in te perken.

49% vulde in dat ze van plan zijn minimaal één van de acties te ondernemen om gokproblemen te beperken. Het meest werd gekozen voor het afspraken maken met zichzelf en zich er vervolgens ook aan te houden.

Reacties vanuit sociale kring

Tijdens het onderzoek werd over wat er gebeurt met jongvolwassenen als ze naar buiten komen met hun gokproblemen. Ongeveer de helft acht de kans klein dat de sociale omgeving negatief zou reageren. 25% denkt dat hun sociale omgeving negatief zou gaan denken over hen als ze op zoek zouden gaan naar informatie over hun speelgedrag. 20% daarvan denkt dat het gebeurt zodra ze hulp zoeken voor hun gokproblemen.

Het herkennen blijkt effectief te werken om gokproblemen te beperken

Er zijn meerdere redenen waarom jongvolwassenen besluiten iets te doen aan hun gokproblemen of op zijn minst proberen het te voorkomen. Wanneer jongeren de problemen bij zichzelf herkennen, kunnen ze gemakkelijker afspraken maken met zichzelf.

Als ze de signalen herkennen, zal het hen ook motiveren eerder te stoppen zonder hulp in te schakelen van Cruks. Het register voor spelers met gokproblemen is een tool om gokproblemen te voorkomen. Wanneer een speler in Cruks (Centraal Register Uitsluiting Kansspelen) wordt geplaatst, wordt diegene voor minimaal zes maanden buitengesloten van legale Nederlandse online goksites.

Risico's van gokken moeten duidelijker

De enquête omvatte ook een vraag over wie volgens jongvolwassenen verantwoordelijk zou moeten zijn voor het verstrekken van informatie over de risico's van gokken en mogelijke preventieve maatregelen. Ongeveer driekwart van de deelnemers is van mening dat dit een taak is van de Nederlandse regering.

Daarnaast worden kansspelaanbieders en de verslavingszorg genoemd als relevante partijen. Meer dan de helft koos een minder voor de hand liggend antwoord, namelijk dat scholen deze verantwoordelijkheid zou moeten dragen.

Voor het onderzoek is een diversiteit aan jongvolwassenen gebruikt, waarvan meer dan de helft (54%) bestond uit gokkers zonder enige problemen. 23% van de jongeren hebben een laag risico voor het ontwikkelen van een gokprobleem, terwijl 9% onder gematigde-risicogokkers viel. Ook deed een aantal hoog-risicogokkers mee aan het onderzoek, namelijk 14%.